De ideale huurder betaald uiteraard zijn huur op tijd en zorgt voor de woning alsof die van hem is, alhoewel …

Sommige mensen zijn nu éénmaal niet echt met twee rechterhanden of kuiswoede geboren en zién zelfs niet dat ze leven tussen de rommel of het vuil ook al zou de woning wél hun volle eigendom zijn.

Soms is er ook een derde in het spel, het favoriete huisdier, dat geen vlieg kwaad doet, maar uit verveling wel de hele trap opvreet of het behang of de gordijnen als klimmuur gebruikt.

Er zijn er ook écht met rare smaak, die willen de éne muur in het paars met witte geometrische vlakken en de overkant in het geel want dat past bij die vaas op de kast.

Ok, zou je zeggen, ze betalen op tijd de huur, geen probleem. Maar nu komt naast hen net een jonge gast huren die ‘s nachts graag al eens een feestje geeft na zijn avondshift, uiteraard liefst buiten op het terras én met een jointje. Niet echt een droomsituatie voor hen daar ook hun kleuter op tijd in zijn bedje moet. De communicatie tussen de twee wil maar niet lukken, dus “off we go” zeggen ze dan.

En voilà, als verhuurder heb je het zitten.

Een pand dat volledig moet herschilderd worden. Want uw volgende huurder heeft hoogstwaarschijnlijk niet zo’n gele vaas! En die kaasdoeken met gaten én hondengeur mogen ook bye bye!

Daarbovenop mag je nog proberen om die jonge gast te overtuigen om zijn leven te beteren. Wiens vriendin het net heeft afgetrapt die toch een béétje de schoonmaak deed en waardoor hij ook niet meer tijdig de huur betaald. Vredegerecht ”here we come”.

De huurder die je wil houden wil er uit, diegene die je niet meer wil wil er natuurlijk NIET uit.

Heb je jonge “goede” huurders dan is de kans groot dat die aan het sparen zijn voor een eigen huisje en die geven hun opzeg zodra ze een mooie grond hebben gevonden.

Samengevat, de ideale huurder heeft: een vaste relatie, waarvan minstens één van de partners graag schoonmaakt, een 9 to 5 job, geen gat in zijn hand, respect voor zijn buren, goede smaak, geen huisdieren, een paar rechterhanden om eenvoudige klusjes zelf op te lossen, is van middelbare leeftijd en niet van plan om ooit nog te verhuizen.

En dan nu realistisch,

want eigenlijk het enige wat je nodige hebt van je huurder – buiten het huurgeld – is respect en het magische toverwoord is communicatie!

Een huurder wil in de meeste gevallen gewoon zorgeloos wonen, hij wil of kan de verantwoordelijkheid niet hebben van een eigen huis en de bijhorende zorgen. Daarvoor dient in zijn ogen de huisbaas en daar heeft hij in feite gelijk in.

Uiteraard maak je van in het begin duidelijke afspraken, maar bij onvoorziene omstandigheden, zoals vb achterstallige huur is er niets beter dan elkaar in te lichten en samen naar een oplossing te zoeken.

Zijn er mankementen, onafhankelijk wie of wat de oorzaak is en wie deze moet of zal oplossen, hou elkaar op de hoogte.

Je zal zien dat wederzijds begrip, respect en communicatie het beste resultaat zal geven voor beide partijen. De ideale huurder heeft immers de ideale verhuurder.